|
شعر پارسی قله های بسیاری دارد، در
عرصه غزل سعدی می شود قله و در عرصه مثنوی سرایی مولانا و خلاصه در هر
قالبی شاعری هست که زیبایی و شیوایی ذهن و زبانش او را به یکی از بزرگان
ادبیات اصیل و گسترده کشورمان مبدل کرده باشد. بی شک در عرصه رباعی و رباعی
سرایی خیام ماندگارترین نامی است که می درخشد. هرساله ۲۸ اردیبهشت ماه
سالروز تولد وی را بهانه ای می دانیم برای بزرگداشت این فیلسوف و شاعر بزرگ
و همیشه ماندگار.
از خاک برآمدن و در خاک شدن، در دست کوزه گر
آمدن، کوزه شدن، دوباره گل شدن داستانی است که خیام آن را روایت می کند و
حتی دسته ای که بر گردن کوزه است را دستی می داند که روزی و روزگاری بر
گردن یاری بوده است... و گل را نیز دل می داند... اصلا هنر خیام در همین
است، در اینکه گل را به دل مبدل می کند!
| 